دل نوشته 9
به نام او
سکوت...
سکوت...
سکوت...
چه جمله ی کوبنده ی بی واژه ای است.
نشان چیست?
صبر است یا نجابت و وقار?
نبود کلام قانع کننده یا شروع جنگی بی سلاح?
صدای سکوت، بی قرارم میکند.
سکوتی که ذره ذره تمام زندگیم را فرا گرفته...
سکوتی که هزاران معنی دارد که مفهومشان را نمیفهمم...
سکوتی که سردم میکند، گام هایم را سست میکند و بغضم را ثانیه به ثانیه سنگین تر میکند.
در جستجوی آرامشی هستم که در سکوت پیدایش نمیکنم. شاید گم شده است و باید در شلوغی ها به دنبالش بگردم...