ترنم باران بهاری

یادم باشد

بعد از مرگم

به خدا بگویم:

زمین جای غریبی‌ست

آدم‌های عجیبی دارد

خوشبختی

رویای دیرینه‌ی آن‌هاست

اما زیبا زندگی نمی‌کنند

عاشقی را هر روز زیر لب زمزمه می‌کنند

اما با عشق زندگی نمی‌کنند

لبخند برایشان کیمیاست

آنچه که هست را قدر نمی‌دانند

بر آنچه که نیست افسوس می خورند

یادم باشد

بعد از مرگم

به خدا بگویم:

زمین جای غریبی‌ست

آدم‌های عجیبی دارد...